Buty robocze

Klasy ochrony obuwia roboczego

Dlaczego stosujemy obuwie ochronne?

Głównym zadaniem obuwia ochronnego jest ochrona stopy i nogi przed czynnikami, które mogą powodować wszelkiego rodzaju uszkodzenia: mechaniczne, chemiczne, oparzenia itp. Obuwie ochronne jest więc jednym z środków ochrony indywidualnej pracownika, mającej zapewnić mu bezpieczeństwo podczas wykonywania wszelkiego rodzaju prac.                                                Obowiązujące normy dzielą obuwie ochronne wg różnych kryteriów.

Kryteria podziału obuwia ochronnego

Obraz5

Ze względu na konstrukcję można wyróżnić następujące typy obuwia:

Najbardziej podstawowym podziałem obuwia ochronnego jest podział ze względu na jego konstrukcję, a ściślej wysokość cholewki. Wyróżniamy: półbuty (nie zakrywają kostki), do których zaliczamy również sandały, trzewiki (cholewka zakrywa kostki) oraz buty wysokie, do których zaliczamy buty z wysoką cholewką, buty do kolan oraz buty z przedłużona cholewką nad kolana. 

  • półbuty (A)

  • trzewiki (B)

  • buty (C)

  • buty do kolan (D)

  • buty z przedłużoną cholewką (E)

Ze względu na przeznaczenie obuwie ochronne można podzielić na:

  • obuwie chroniące przed czynnikami chemicznymi

  • obuwie chroniące przed czynnikami biologicznymi

  • obuwie chroniące przed czynnikami mechanicznymi

  • obuwie chroniące przed czynnikami termicznymi

  • obuwie chroniące przed porażeniem prądem elektrycznym

  • obuwie chroniące przed czynnikami atmosferycznymi

  • obuwie antyelektrostatyczne przeznaczone do stosowania w atmosferze zagrożonej wybuchem

  • obuwie antystatyczne chroniące przed efektem ESD

Ze względu na stopień zagrożeń, przed którymi obuwie przeznaczone dla pracowników powinno chronić został unormowany podział na:

Wyróżniamy trzy klasy obuwia roboczego: obuwie bezpieczne (S – safety), obuwie ochronne (P – protective) oraz obuwie zawodowe (O – occupational).                                                                                                                      Klasy różnią się stopniem ochrony, jakie zapewniają pracownikowi.

  • Obuwie bezpieczne (S – „safety”) – posiada właściwości ochronne łącznie z ochroną palców stopy za pomocą podnosków, których wytrzymałość jest badana przy uderzeniu z energią 200 J. Wymagania dotyczące obuwia bezpiecznego określa PN-EN ISO 20345 oraz PN-EN ISO 20345:2012
  • Obuwie ochronne (P – „protective”) – posiada właściwości ochronne łącznie z ochroną palców stopy za pomocą podnosków, których wytrzymałość jest badana przy uderzeniu z energią 100 J. Wymagania dotyczące obuwia ochronnego określa PN-EN ISO 20346 oraz PN-EN ISO 20346:2014-08.
  • Obuwie zawodowe (O – „occupational”) – posiada cechy ochronne przeznaczone do ochrony przed urazami, które mogą wystąpić w czasie wypadku w miejscach pracy. Przeznaczone jest do codziennego użytkowania tam gdzie nie jest wymagana ochrona palców stopy za pomocą podnosków. Wymagania dotyczące obuwia zawodowego określa PN-EN ISO 20347 oraz PN-EN ISO 20347:2012 . Obuwie takie często jest określane jako obuwie robocze bez podnoska.

Oznakowanie obuwia roboczego – jakie informacje musi umieścić producent?

Oznakowanie obuwia roboczego powinno zawierać:

    • rozmiar,
    • znak firmowy,
    • oznaczenie producenta,
    • datę produkcji (rok i kwartał),
    • znak CE (oznakowanie potwierdzające, ze wyrób spełnia wymagania dyrektyw UE),
    • kategorię bezpieczeństwa,
    • oznakowanie dodatkowymi symbolami, w zależności od występowania dodatkowej własności ochronnej.

Buty ochronne – podział ze względu na cechy ochronne

Każda z wyżej wymienionych kategorii podziału obuwia na bezpieczne, ochronne i zawodowe posiada jeszcze dodatkowe podziały ze względu na posiadane cechy ochronne. Więcej na ten temat dowiecie się z kolejnych wpisów na blogu.

Oznakowanie obuwia roboczego – symbole do oznakowania dodatkowych właściwości:

  • – odporność na przekłucie.
  • – obuwie antyelektrostatyczne.
  • C– obuwie prądoprzewodzące.
  • I– obuwie elektroizolacyjne.
  • HI– izolacja spodu od ciepła.
  • CI– izolacja spodu od zimna.
  • E– obuwie absorbujące energię w części piętowej.
  • WR– odporność na wodę.
  • WRU– przepuszczalność wody i absorpcja wody. Wierzch obuwia hydrofobowy.
  • HRO– odporność spodów na kontakt z gorącym podłożem.
  • WG– obuwie  spełnia wymagania obuwia przeznaczonego dla spawaczy.
  • AL– odporność obuwia dla odlewników na duże ilości płynnego aluminium.
  • Fe– odporność obuwia dla odlewników na duże ilości płynnego żelaza.
  • CR– odporność na przecięcie.
  • M– ochrona śródstopia.
  • AN– ochrona kostki.
  • FO/ORO– odporność podeszew na oleje, benzynę i inne rozpuszczalniki organiczne (węglowodory).
  • SRA– odporność na poślizg na podłożu ceramicznym pokrytym roztworem laurylosiarczanu sodu (SLS).
  • SRB– odporność na poślizg na podłożu ze stali pokrytym glicerolem.
  • SRC– odporność na poślizg na obydwu w/w podłożach SRA + SRB.
  • F– wysokie obuwie dla strażaków.
  • FP – wysokie obuwie dla strażaków z podeszwą odporną na przebicie.
  • FA – wysokie obuwie dla strażaków posiadające właściwości antyelektrostatyczne.
  • FAP– FA+FP.

Related Posts